donderdag 3 oktober 2019

PEA tegen hernia pijnen en stenose van Verbiest


Palmitoylethanolamide (PEA) wordt steeds meer voorgeschreven bij rugpijnen door hernia en door versmalling van het wervelkanaal, de zogenaamde stenose van Verbiest.

Deze patieten zijn vaak erg moeilijk te behandelen, zo ook hier. Normale conservatieve behandeling had geen pijnvermindering gebracht

 De pijnspecialist Dr Desio publiceerde een serie van 20 oudere patienten die erge onbehandelbare rugpijn hadden door een hernia of door een versmalling van het wervel kanaal en die PEA kregen.

De pijn daalde binnen 3 weken van gemiddeld 7 naar gemiddeld onder de 3, hetgeen een verbetering is van meer dan 50%.

PEA bij onbehandelbare rugpijn door hernia and stenosis 


Het ging dus om 20 oudere patienten tussen de 67 en 84, die allen erge rugpijn hadden, maar waar een operatie niet zinvol voor was, en mogelik zelfs gevaarlijk.

Deze patienten werden behandeld met een lage dosis van de pijnstiller oxycodon (5 mg/dag de eerste 5 dagen en daarna 10 mg/dag), waaraan toegevoegd werd PEA gedurende 30 dagen, 1200  mg per dag. De dosering van oxycodon is zeer laag, onder de helft van wat je normaal geeft, en op zo een lage dosis vindt er nog geen pijnstilling plaats. Maar samen met PEA dus wel! En goed, en ook zonder bijwerkingen!

PEA is uitstekend geschikt om toe te voegen aan andere pijnstillers en maakt het ook mogelijk een betere pijnstilling te bereiken met lagere doseringen van normale pijnstillers, met veel minder bijwerkingen dan normaal.

 De farmacologische werking van oxycodon wijkt weinig af van die van morfine; het heeft een analgetische, angstdempende en sedatieve werking. Uit klinisch onderzoek zijn er aanwijzingen dat aanvullende analgetische medicatie frequenter nodig was dan bij een vergelijkbaar morfinepreparaat. Dit preparaat valt onder de bepalingen van de Opiumwet.

Bron: P. Desio. Low dose Oxycodon met palmitoylethanolamide voor de behandeling van lage rugpijn bij ouderen. ANESTHESIOLOGY and CRITICAL CARE MEDICINE (E S I A) -ITALIA, 2011;1(2):62-71

Geen opmerkingen:

Een reactie posten